Dag 2 - Moskou

Vanochtend rustig opgestaan en heerlijk ontbeten in het hotel. Tegen 10:00 werden we in het hotel opgehaald door Nadia, onze gids voor de komende 3 dagen. Nadia is een echte Moskoviet die al in de jaren 70 van de vorige eeuw Nederlands heeft geleerd en dat dan ook uitstekend spreekt.

Het was even een uitdaging om onze chauffeur te vinden. Omdat ons hotel zo dicht bij het Rode Plein en Kremlin ligt, mogen auto’s er nauwelijks stoppen. Moskou is een stad met 12 miljoen inwoners, die meer en meer in hun auto stappen. Het resultaat is dat de stad zowel in de ochtend als in de middag muurvast staat met auto’s.

Vandaag zouden we ons orienteren op de stad. De eerste stop was bij de hoog gelegen Universiteit waarvandaan je een mooi uitzicht over de stad hebt. De kathedraal van de Verlosser was een bijzonder geval. Niet vanwege de typerende ronde koepels, want dat heeft elke Russisch Othodoxe kerk. De kathedraal is eind jaren 90 gebouwd (de 1ste mis was in 2000) als een kopie van de kerk die was gebouwd na de overwinning op Napoleon. Stalin heeft de kathedraal na de Revolutie laten slopen en in de jaren 50/60 was het een zwembad. Nu is de kathedraal in volle glorie hersteld en het bijzondere is dat het zwembad (nu het fundament van de kathedraal) ook een kerk is. Een kathedraal derhlave, met een kerk in de kelder. Hoe bijzonder is dat.

in de middag zijn we naar Tsaritsyno geweest. In dit schilderachtige landschap met veel vijvers, bijzondere bruggen en een prachtige fontein, wilde Catharina de Grote een zomer residentie laten bouwen. Na ongeveer 10 jaar bouwen heeft ze haar architect ontslagen en een nieuwe aangesteld. Die heeft eerst een deel van het paleis gesloopt en is daarna opnieuw begonnen. Weer 10 jaar later was het paleis ongeveer klaar, maar aan de binnenkant was niets gedaan (“casco opgeleverd”). Vervolgens overleedt Catharina en haar zoon Paul vond het helemaal niets. Lang verhaal kort: er heeft nooit iemand in het paleis gewoond (behalve wat woningzoekende krakers in het Sovjet tijdperk) en staat bekend als de duurste ruine ooit. Inmiddels is het prachtig gerestaureerd en doet het dienst als museum. 

Toen we het paleis verlieten was het inmiddels gaan regenen. Het was de hele dag prachtig weer geweest, maar op dat moment hadden we een heftige onweersbui. Ook op de terugweg in de auto regende het hard, maar tegen de tijd dat we in de buurt van het Rode Plein waren, was het weer droog. Het laatste stukje hebben we te voet gedaan, omdat we dan een half uur eerder bij het hotel waren. Wat een verkeer. 

Met een biertje op het terras van het hotel nog even lekker zitten nagenieten van een mooi dag.