Dag 26 - Nikko
Onze laatste dag Tokio bestond uit een dagtrip naar Nikko, zo’n 150 kilometer naar het noorden in het gelijknamige nationale park. Dat betekende vroeg op, want voor 8:00 zaten we al in de auto. Gids Masumi liet de chauffeur eerst nog even langs het centraal station van Tokio rijden (overigens vlak bij ons hotel), omdat de architect zich had laten inspireren door Amsterdam CS; eigenlijk was het gebouw een beetje een dissonant tussen de moderne gebouwen.
Omdat we Tokio uitreden hadden we weinig last van de ochtendspits. De ringweg (of een van de ringwegen, want er zijn er meerdere) gaat zo dicht langs de kantoren en huizen dat je bijna kunt zien wat ze voor ontbijt hebben. Echt ongelofelijk. Nadat we de Tokio en haar voorsteden hadden verlaten veranderde het landschap eerst in landerijen en daarna reden we de bergen in voor een beetje natuur en cultuur.
We begonnen met de natuur: Chuzenji-ko, een mooi, op ongeveer 1.000 meter hoogte gelegen meer met de bergen op de achtergrond, dat is ontstaan in een vulkaankrater en dat in het midden wel 150 meter diep is. Dat betekende een weg van ongeveer 25 haarspeldbochten om er te komen, maar de chauffeur reed rustig. Inmiddels had de zon die in Tokio nog volop scheen, plaatsgemaakt voor zware bewolking, dus de plaatjes zijn wat somber. Er vlakbij is de 97 meter hoge waterval Kegon-Taki, vooral bekend om zijn regenbogen op zonnige dagen. Die hebben we dus niet gezien. We hoefden gelukkig niet te klimmen, want een lift bracht ons comfortabel naar de voet van de waterval. De waterval was wel hoog, maar niet zo breed en/of krachtig; een beetje een PisoPiso waterval (onze vertaling van de Siposo Piso waterval in Sumatra).
Tijd voor cultuur: een Shinto shrine (hadden we nog niet gehad). Nikko is (kennelijk) wereldberoemd om het weelderige met bladgoud bewerkte Tosho-gu tempelcomplex. Het is het mausoleum voor de in 1616 overleden shogun Tokugawa leyasu, waaraan 15.000 van de beste vakmensen en kunstenaars meerdere jaren hebben gewerkt. Vooral de overvloed aan houtsculpturen is overweldigend. De grote hoeveelheid steile trappen mogen er overigens ook zijn. Ik denk dat we de afgelopen drie weken elke dag wel tenminste 1 tempel of shrine hebben bezocht, maar de meest indrukwekkende hebben we tot het laatst bewaard.
In een van de gebouwen is een draak op het plafond is geschilderd. Door op een bepaalde plek in het gebouw een klap te geven ontstaat een bepaalde vibratie, die het brullen van de draak suggereert. Dat was best leuk, maar Guus vond het gewoon boerenbedrog. Het feit dat je er een amulet van je Chinese sterrenbeeld kon kopen, omdat dat geluk zou brengen, droeg overigens wel bij aan zijn interpretatie.
Na een late lunch de lange rit terug. De chauffeur hield een goed tempo aan, zodat we toch nog op een redelijke tijd terug waren in het hotel. Laatste avond en morgen een dagje vliegen.
