Dag 24 - Sao Paulo - Puerto Iguazu

7 januari 2024 - Foz do Iguaçu, Argentinië

Ook al was het een korte nacht, we hebben goed geslapen en gaan volle goede moed terug naar de airport. Instapkaarten hebben we al, even koffers droppen: easy peasy toch?

Op de airport is het, ondanks dat het nog hartstikke vroeg is, al giga druk. Het begint al dat we onze vlucht niet op de schermen zien en dus ook niet kunnen bepalen welke balie we moeten hebben. Uiteindelijk worden we naar een balie verwezen, waar een mega lange rij staat: zo gaan we onze vlucht niet halen. Inmiddels hebben we onze vlucht gevonden op de nationale vluchten (en niet op de internationale vluchten). Wat blijkt is dat Puerta Iguazu zowel een Braziliaanse als een Argentijnse plaats is. Ons hotel ligt in Argentinië, dus…. Niet dus!

Omdat de rij niet opschiet vraag ik om hulp. Deze persoon geeft aan dat we in de verkeerde rij staan, omdat we transfer zijn en we worden naar een ander deel van de terminal gedirigeerd. Eerst weer een verkeerde rij (er zijn twee transfer inleverpunten) en bij de juiste, je raadt het al: weer een rij. Uiteindelijk hoefden we daar niet in te staan, maar konden we de bagage direct bij een ‘mannetje’ afgeven, wat we op goed geluk maar hebben gedaan. Het is dan al 6:30, onze vlucht (LA3200) vertrekt om 7:20 en we moeten nog door security, waar natuurlijk ook niet de enige zijn.

Na security zoeken we op de schermen welke gate we hebben en zien dan ‘final call’ staan. De gate is ongeveer 10 minuten lopen, aan het einde van de terminal. Ik sta op het punt de handdoek in de ring te gooien, maar Guus, met paspoort en riem in de hand, zegt me zo snel mogelijk naar de gate te gaan en dan maar hopen dat ze op hem willen wachten. We kwamen met klotsende oksels als laatste het vliegtuig in. We zijn best ervaren reizigers, maar wat een ellende was dit zeg.

Genoeg geklaagd. Eenmaal in Puerto Iguazu (de Braziliaanse  dus) vonden we wonder boven wonder onze bagage op de band en stond onze gids van de Awasi lodge ons op te wachten. Deze lodge heeft hetzelfde concept als Explora, met dien verstande dat elke ‘villa’ zijn eigen gids met auto tot zijn beschikking heeft. Josephina (‘Jo’) rijdt ons naar de lodge, maar daarvoor moeten we eerst de Braziliaanse grens over, stukje niemandsland door en dan de Argentijnse grens. Het is gelukkig niet druk op deze zondagmorgen, dus het gaat redelijk snel. In de lodge aangekomen kunnen we nog even lekker ontbijten en na een kop koffie, detox sap en een gebakken eitje of pannenkoek (met dulce de leche) worden we weer een beetje mens en kunnen we ontspannen.

De lodge ligt in de jungle en heeft maar 14 villa’s die ruim en smaakvol ingericht zijn. In de jungle betekent ook dat het hier behoorlijk warm is (37 graden vanmiddag, met een gevoelstemperatuur van 43 graden). Beter dan de vrieskou die het momenteel in Nederland is, maar wel erg warm. Na het ontbijt legt Jo ons uit wat de mogelijkheden zijn qua excursies en maken we gezamenlijk een plan voor de komende 3,5 dag. Daarna hebben wij de tijd om ons te installeren, even te relaxen en af te koelen in onze plunge pool (nou ja afkoelen was het ook niet echt, want het water was door de zon aardig opgewarmd).

Om 16:30 ontmoeten we Jo weer voor een relaxt boottochtje. Hoewel alle excursies individueel zijn, organiseert de lodge soms ‘social activities’ tezamen met andere gasten. In dit geval gaan we samen met twee andere stellen (uit Australië en uit de VS) die met als wij ook net zijn aangekomen. We zitten hier in het uiterste, uiterste noorden van Argentinië. De Iguazu rivier komt hier samen met de Parana rivier die tezamen de natuurlijke grenzen tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay vormen. Precies op dat punt dobberen we, onder genot van wat snacks en een drankje, een tijdje rond en zijn dan dus in drie landen tegelijk. Hoe cool is dat! 

Terug in de lodge konden we nog even rustig aan doen, voor het eten. Zoals gezegd, ligt de lodge in jungle. Overdag hoor je af en toe wat in de bomen, maar is het relatief rustig. Hoe anders was dat toen we rond 19:30 naar de main lodge liepen: wat een kakofonie van geluiden van kikkers, vogels, insecten, etc. Echt een oorverdovend concert. Wat een super plek is dit: de barman maakt de cocktails op maat (zeg maar wat je lekker vindt en ik maak er wat van) en het eten van uitsluitend lokale gerechten is heerlijk (net als de bijbehorende wijnen. De dag die slecht begon is uiteindelijk prima geëindigd, Morgenochtend weer vroeg op voor een bezoek van de watervallen (Argentijnse kant).

Foto’s

1 Reactie

  1. Ingrid:
    8 januari 2024
    Ik wou dat iemand dit gefilmd had! 😉 Wel weer leuk geschreven Mar! 👌🏻