Dag 19 - Cuzco - Heilige vallei

Vanochtend zijn we om 11:00 uur opgehaald door Explora Valle Sagrado ons thuis voor de komende dagen. We zitten nog maar net in het busje of het begint gigantisch te regenen en dat houdt eigenlijk aan tot we ongeveer anderhalf uur later bij de lodge komen. 

De Urubamba rivier loopt door Heilige vallei en begint ongeveer bij Pisac tot aan de ruïnestad Ollantaytambo. De vallei wordt gevoed door vele rivieren die afdalen door aangrenzende valleien en kloven en bevat talloze archeologische overblijfselen en dorpen. Al in de inca tijd was het een van belangrijkste centra voor landbouw en dat is het in hedendaagse Peru nog steeds zo. Het is er prachtig groen. 

Ons explora hotel ligt midden tussen de maisvelden halverwege de vallei en is een prachtig houten gebouw met de immer indrukwekkende bergen op de achtergrond die er door de laaghangende bewolking mystiek uit zien. Prachtig. We zijn ondertussen weer een paar honderd meter gezakt en zitten nu onder de 3.000 meter grens. In ons hotel krijgen we een korte introductie en kunnen daarna direct aanschuiven voor de lunch. De keuken werkt alleen met lokaal verkrijgbare producten. Het doel van de explora hotels is mensen dichter bij de natuur brengen, duurzaam en in harmonie met de lokale gemeenschap. Vanuit het hotel worden ‘explorations’ georganiseerd (vandaar de naam explora) en in de middag gaan we onze eerste exploration doen.

Op het programma staat het wandelen van de inca trail; dit betreft overigens slechts 5 kilometer van de de in totaal 70.000 kilometer lange trail, maar het klinkt wel stoer als we kunnen zeggen dat we inca trail hebben gelopen. We beginnen in de regen, maar na een kwartiertje wordt het droog en dat blijft ook zo. We wandelen tussen de landbouw terrassen, waar behalve de aardappelen, mais en bonen die we overal zien, ook andere groentes worden verbouwd (bloemkool, pompoen) maar ook fruitbomen. Ook maken we kennis met de cactusvrucht ‘prickly pear’, een vrucht die hier veel gegeten wordt. Wat opvalt zijn de vele parkieten die zich tegoed doen aan de vruchten. Overigens is 70% van wat hier verbouwd wordt mais (wit, met grote korrel en zoeter dan de variant die wij kennen).

Het goed begaanbare pad stijgt geleidelijk en uiteindelijk komen we bij ‘Mirador Misionero’ dat een prachtige uitzicht geeft over de vallei. Je ziet op de berg, en dus ook hier, overal van die kleine kappelletjes op onmogelijke plaatsen. De achtergrond daarvan is dat de Spanjaarden de inca’s wilde bekeren terwijl die de bergen eerden. Door op die bergen kapellen te bouwen trokken de Spanjaarden de inca’s bijna letterlijk de kerk in. De terugweg was alleen maar naar beneden. Op een bepaalde plek waren er wat ongelijke trappen in een keienpad. Wij trutten daar met onze wandelstokken stapje voor stapje vanaf en een paar boeren haalde ons in, met een enorme baal lading op hun rug, alsof we stil stonden. 

Al met al weer een mooie ervaring, hoewel Guus er aan het einde wel klaar mee was, maar uiteindelijk was hij na een heerlijke douche snel de oude. Inmiddels was het al 17:30 en om 18:30 was er een soort briefing voor nieuwe gasten die Guus maar even liet voor wat het was. Daarna hebben we met een van de gidsen onze exploration voor morgen uitgezocht. De bar heeft een leuke cocktail kaart, maar een Explora Cooler, Pisco sour en Inca Mule, was misschien een beetje te veel van goede. Guus was verstandiger (as always).