Dag 6 en 7 - Cape Breton naar Antigonish

Alweer een week onderweg. Time flies...

Gisteren hebben we de Cabot trail afgemaakt. Het begon wederom als een stralende dag, maar dat sloeg al snel om toen we richting het Westen van Cape Breton gingen. En dat was jammer. Er waren een aantal spectaculaire uitzichtspunten die voor ons niet meer waren dan een witte muur van mist en de door ons geplande wandelingen zijn letterlijk de mist in gegaan of on het water gevallen: kies maar! De temperatuur bleef eigenlijk best goed (tussen 19 en 23 graden), maar we snappen nu wel waarom het Nova Svotia (nieuw Schotland) heet met deze regen en mist.

Nadat we Cape Breton hadden verlaten hebben we een groot deel van het Ceilth trail gevolgd, wat met z’n whiskey stokerijen, Mackenzies en MacDonnalds en plaatsen als Inverness deed vermoeden dat we gewoon in Schotland waren.

Ons hotel deze nachten is de Victorian Inn, zoals de naam al doet vermoeden een oud Victoriaans huis, waar geen kamer hetzelfde is.

Het weer van gisteren was een voorbode voor de komende dagen. Het was vandaag een graad of 13 en zwaar bewolkt. Desalniettemin zijn we naar Cape George gereden (zo’n 30 kilometer terug). De wandeling begon redelijk vlak, maar met een paar flinke steile stukken, was het al met al een pittige wandeling. We liepen zo diep in het bos, dat de regen, die inmiddels was losgebarsten, ons nauwelijks raakte. Zo,n 2 kilometer voor het einde van de wandeling, zwikte Guus behoorlijk door zijn enkel en maakte daarbij een flinke smak. De rest van de wandeling heeft hij zwaar steunend al strompelend afgemaakt en hij heeft nu een flink ei op zijn enkel. Maar even kijken hoe zich dat ontwikkelt, maar wandelen zit er even niet in.

Hoewel Antigonish met 5000 inwoners een wat groter dorp is, sluit de boel hier ook om 9 uur. Die Canadezen zijn echte feestfiguren!