Dag 10 - Arequipa - Colca Canyon

Colca Canyon is een van de diepste canyons van de wereld. Ter vergelijking: deze is 2 maal zo diep als de Grand Canyon in Amerika. We vertrokken op 8:30 richting de bergen. Eenmaal buiten het centrum veranderde Arequipa van de goed georganiseerde straten en pleinen en goede huizen, steeds meer in het chaotische straatbeeld met half afgebouwde huizen zoals we al eerder hebben gezien. 

In het eerste deel van de rit waren de bergen kaal en was er nauwelijks begroeiing, maar desalniettemin toch een indrukwekkend en uitgestrekt landschap met al zijn vulkanen. Nevada Sabancaya (5980 meter hoog) is de meest actieve. Sabancaya betekent spuwende vulkaan en hij doet zijn naam eer aan met dagelijks zo’n 50 kleine erupties, zichtbaar door rookpluimen. De laatste grote eruptie dateert van 10 jaar geleden, getriggerd door een serie aardbevingen. 

Verderop kwamen we door het nationale park ‘Reserva Nacional de salinas y aguada blanca’. Vanaf dat moment zien we vicunas. Dit is familie van de lama: de vicuna en guanaco (die in Chili en Argentinië leven) zijn wilde varianten en lama en apalca worden als vee gehouden. Ook die (lama en alpaca) hebben we in grote getale gezien. Onderweg hebben we een aantal fotostops gemaakt en zijn we gestopt voor een kop inca thee. Deze thee bevat naast cocabladeren ook andere kruiden. De cocabladeren worden gebruikt om hoogteziekte tegen te gaan door het als thee te drinken of door er op te kauwen. Ook dat hebben we op advies van onze gids gedaan. We waren overigens blij dat we het weer konden uitspugen.

De weg die we volgen is een tweebaansweg die er sinds 1974 ligt en uitstekend begaanbaar is. Het is er best druk met vrachtwagens (van en naar de kopermijnen) die bergopwaarts natuurlijk super langzaam gaan. Inhalen op deze bochtige weg is derhalve ‘normaal’ en dat doet dan ook iedereen, ook de minder zwaar beladen vrachtwagens en (uiteraard) ook onze chauffeur. Dat was af en toe best spannend en ging een keer bijna mis. Uiteindelijk bereikten we het hoogste punt van de weg ‘Mirador de los Andes’ in Patapampa op een hoogte van 4910 meter. Tot nu toe hadden we geen last gehad van de hoogte, maar daar liepen we wel even te zweven en leek het wel of je moeilijker kon ademen. De koude wind (volgens Guus ijskoude wind) hielp ook niet mee. Overigens was het op dat moment behoorlijk bewolkt, terwijl we het eerste deel van de tocht grotendeels blauwe lucht hadden. 

Van daar duurde het nog 30 minuten om bijna 1300 meter te dalen naar het stadje Chivay. Weer 20 minuten verderop ligt het stadje Yangue en kort daarna verlieten we de hoofdweg om via een smal, stijl pad af te dalen naar Las Casitas (wat letterlijk kleine huisjes betekent). In een mooi aangelegde tuin liggen, naast een centraal gebouw met de receptie, bar en restaurant, 20 huisjes. Overigens zijn deze alles behalve klein, want we hebben 120 vierkante meter tot onze beschikking en nog een terras met jacuzzi. Vanaf ons terras zien de bergen met de terrassen die nog stammen uit de tijd van voor de ontdekking van Amerika in 1492. Echt een super mooie omgeving voor de Kerstdagen. Ons huisje ligt prachtig, maar een behoorlijk stuk lager gelegen dan het restaurant. Dat wordt klimmen de komende dagen.

Kerst (of eigenlijk het kerstdiner) wordt of op kerstavond genoten of op eerste kerstdag. Het hotel heeft het voor deze avond gepland. Het diner bestaat uit 4 gangen, met vooral lokale producten die ook deels uit de eigen moestuin komen. Het meest bijzondere op het menu was het tussengerecht met alpacavlees. Dat schijnt overigens het meest magere vlees te zijn en smaakte ook prima. De alpaca, die in de middag nog vrolijk in de tuin stond te grazen en ‘s avonds niet meer, deed ons wel denken aan ‘ het was eerste kerstdag 1961, ik weet het nog zo goed, het konijnenhok was leeg…..’. Housekeeping had ondertussen onze kamer gereed gemaakt voor de nacht door het sluiten van alle luiken. Het koelt ‘ s avonds af tot een graad of 12 en dat is voor de Peruanen kennelijk heel koud. Daarom hadden de de kachel in de kamer opgepord tot 25 graden en voor de zekerheid een kruik in bed gelegd. Smerig warm!

Morgen Kerstmis, maar daar doen ze in Peru niet moeilijk over en onze excursies gaan gewoon door. We gaan op zoek naar de  condor en dat betekent vroeg op.