Dag 12 - Colca Canyon

Vandaag zijn we de Colca rivier overgestoken. Om bij de brug te komen moesten we een stukje terugrijden naar Yangue en door het dorp afdalen tot aan de rivier. Het is licht bewolkt, maar de temperatuur is aangenaam. Ondanks de thermische baden en de archeologische opgravingen zie je aan de overkant maar weinig toeristen (daar is het sowieso niet zo druk mee). Er vindt hier vooral akkerbouw en veeteelt plaats. De akkers zijn relatief klein en afgezet met kleine muurtjes. Er worden verschillende gewassen verbouwd en dat maakt het landschap tot een bonte deken van groentinten.

We hebben vandaag de archeologische vindplaats ‘Uyo Uyo’ bezocht. Om er te komen moesten we een flinke klim maken over een smal bergpad. Hoewel de Peruanen niet lang zijn, heeft de trail opvallend hoge opstappen en dat met die ijle lucht. Na een kwart zei Guus: ‘waarom doen we dit eigenlijk’ en halverwege kondigde hij aan dit soort dingen niet meer te doen. Eenmaal boven was het gemopper klaar en na de afdaling (ik klim makkelijker en Guus daalt makkelijker) was hij maar wat trots dat hij dat met zijn 74 jaar toch maar weer had geflikt. Onze gids liep die paadjes op en af alsof ze een rondje door het Kralingse Bos liep. 

De opgraving zelf heeft in het verleden onderdak geboden aan 400 families en de bouwwerken zijn al van de periode van voor de Inca’s. Deze hebben het overgenomen en er gebouwen aan toegevoegd en men vermoed dat dit het economische centrum van de Inca’s was. Ook zijn er aanwijzingen gevonden dat de Spanjaarden de bevolking heeft gedwongen naar Yangue te verhuizen. Een deel van de gebouwen is/wordt gerestaureerd. Een deel daarvan is ook al weer door bevingen vernietigd, terwijl de eeuwenoude restanten overeind blijven. Het meest opvallend is eigenlijk het nog immer functionerende irrigatiesysteem om de akkers te voorzien van water van de berg Misti. 

Onderweg krijgen we uitleg over de planten en hun dagelijks gebruik (vaak medicinaal) en over de gewassen die verbouwd worden. Onderweg zien we nog een slangetje, hetgeen uitzonderlijk schijnt te zijn in deze streek. Guus lijkt ze deze vakantie aan te trekken. Terug in de auto zien we dat ook een aantal insecten zich aan ons tegoed heeft gedaan en zelfs Guus is goed te grazen genomen. Gelukkig lijkt de schade mee te vallen.

Na Uyo Uyo gaan we richting Lari. We passeren het dorp Ichupampa, wat een ghost town lijkt. De bewoners zijn ergens in de omgeving op hun akkers aan het werk of hun vee aan het hoeden. Er is niemand op straat, behalve af en toe een loslopende hond, en er is geen verkeer zodat het muisstil is. De kerk is al net zo beschadigd als in alle andere dorpen. In Lari dateert de kerk nog uit de 16e eeuw en deze fungeerde in de regio als de kathedraal. Deze biedt pas echt een triest aanzicht, omdat een van de torens is ingestort. Er is een project om de kerk te herstellen, maar daar ziet het niet echt naar uit. De vriendelijke beheerder laat ons binnen. Ik weet niet wat onze gevaarlijkste activiteit van de dag was: de bergwandeling of het betreden van deze half ingestorte en deels gestutte kerk. Alle beelden van de kerk zijn in veiligheid gebracht omdat men vreest voor verdere instorting, maar je kunt nog wel zien dat het een rijk gedecoreerde kerk was met mooie muurschilderingen.  

Na een welverdiende late lunch hebben we de middag niet heel veel meer gedaan, behalve de koffers reisvaardig maken. Morgen reizen we door naar onze volgende bestemming het Titicaca meer.