Dag 13 - Colca Canyon - Lago Titicaca

Vandaag hadden we lange rit van 350 kilometer voor de boeg. Dat klinkt niet zo ver maar over tweebaanswegen was de geschatte tijd 5 tot 6 uur. Om 8:30 vertrokken we gewapend met lunch box. Het eerste stuk was weer terug langs dezelfde route als we zijn gekomen, maar zonder de fotostops. We zijn een keer gestopt omdat we viscachas hadden gespot (een soort konijn) en na ongeveer anderhalf uur voor kopje inca thee.

Na ongeveer twee en half uur sloegen we af richting Puno dat aan het Titicaca meer ligt. Titicaca is het grootste meer in Zuid Amerika, is deels Peruaans en deels Boliviaans, is ruim 8300 vierkante kilometer groot, gemiddeld 160 meter diep en ligt op 3844 meter. Dat laatste maakt het meer uniek. Na de splitsing rijden we als het ware in een karavaan van vrachtauto’s, met name naar de kopermijnen en dus wordt er voortdurend ingehaald. Het is werkelijk ongelofelijk hoe uitgestrekt dit gebied is en hoe dun bevolkt. Ik denk dat Nederland makkelijk zou passen in het gebied waar we vandaag doorheen getrokken zijn. Peru is ruim 30 keer groter dan Nederland.  

Onderweg passeren nog een ander meer, Laguinillas dat op 4400 meter ligt. We rijden door een aantal dorpen, maar wat een troosteloze bedoelingen zijn dat. De dorpen lopen ook leeg, want jonge mensen trekken naar de steden op zoek naar een beter bestaan. Naar mate we dichter bij Puno komen (een stad van bijna 300.000 inwoners), wordt het groener. Puno ligt tegen een berg opgebouwd en ver beneden ons zien we het enorme meer verschijnen. Onze gids en het hotel hebben contact gehad en ergens midden in Puno staat het busje van het hotel op ons te wachten en nemen we afscheid van Milly en Jaime die sinds Arequipa bij ons zijn geweest. Hun wacht nog de lange terugtocht van 6 uur naar Arequipa.

Ons hotel, Titilaka (de naam van de gemeenschap die hier woont) ligt nog een uurtje rijden op een schiereiland direct aan het meer en we komen daar rond half vier aan. Het is kleinschalig (17 kamers) en we worden uitermate vriendelijk ontvangen. In dit hotel zijn ook de excursies inclusief en dus worden deze direct aan ons gepresenteerd, zodat we een keuze voor morgen kunnen maken. We zijn inmiddels wel een beetje aan de hoogte gewend: het is goed dat we in Arequipa begonnen zijn en het langzaam hebben opgebouwd. Ondanks dat we weer een paar honderd meter hoger zijn hebben we nergens last van, behalve dan wat kortademigheid. In dit hotel hebben ze zuurstof flessen, voor het geval je te veel last krijgt. 

Aan het einde van de middag is er een kampvuur aangestoken en kunnen we onder het genot van een drankje van de zonsondergang genieten. De zon ging helaas onder achter een grote wolk en stelde derhalve niet veel voor. Jammer, maar we hebben hier nog 2 kansen en anders gaan we gewoon naar Ouddorp, want daar is de zonsondergang ook mooi.

Het diner was prima. De vis van het meer is forel en dat stond dan ook in meerdere varianten op het het menu. Onze gegrilde forel was heerlijk. Morgen gaan we het meer op.