Dag 21 - Heilige vallei - Machu Picchu

Vanochtend vroeg op, want we zouden om 07:00 vertrekken naar de Machu Picchu. We doen dat onder leiding van Danny die ons ook Cuzco heeft laten zien. Het eerste stuk is per auto naar Ollantaytambo, waar we gisteren ook al waren, en waar we de trein van 08:29 nemen. We hebben alleen ieder een rugzak met de noodzakelijke spulletjes bij ons. De koffers gaan met de chauffeur mee terug naar Cuzco.  De trein is vergelijkbaar met de trein die we eerder namen, maar iets minder luxueus. Wat deze trein wel heeft is een glazen dak voor het uitzicht. De trein volgt de Urubamba rivier dieper de vallei in die ook steeds smaller wordt. Eigenlijk zitten we aan het begin van het tropische regenwoud dat in het midden van Peru ligt. 

De treinrit naar het dorp Machu Picchu duurt slechts anderhalf uur. Daar aangekomen verlaten we het station via de markt en komen we bij de bussen die je verder brengen naar de hoger gelegen ruïnestad. Met een klein busje volgen we zigzag bergpad (dat deels verhard is) naar de 400 meter hoger gelegen stad. Overigens ligt Machu Picchu maar op 2400 meter, maar door de hoge bergen er omheen lijkt het veel hoger. De busrit duurt een half uurtje. Eigenlijk mochten wij nog niet mee naar boven, omdat onze toegang tot de site pas om 12:00 uur was, maar omdat wij in de ‘Sanctionary Lodge’ verblijven mochten we toch mee. 

Het toegangsbeleid is vrij strikt dus we mogen ook pas echt om 12:00 naar binnen. Behoudens het hotel heb je hier een paar restaurantjes, maar verder niets. Het hotel heeft een fijn terras in een mooi aangelegde tuin, waar we rustig op onze beurt kunnen wachten en we doen ondertussen de check-in en een ritueel waarbij we met coca bladeren de bergen vragen ons te verwelkomen. Hier in Peru zit coca in heel veel dingen. De mensen kauwen op de bladeren en trekken er thee van, maar het zit ook in snoepjes en chocolade. Wat we inmiddels begrijpen is dat dit andere landen strikt verboden is, omdat het gelijk wordt gesteld met cocaine. We moeten dus nog even goed onze tassen doorkijken voordat we Peru verlaten.

Om 12:00 mogen we dan eindelijk naar binnen en mogen we een van de 7 nieuwe wereldwonderen aanschouwen. Het eerste deel van het bezoek is naar het hoger gelegen deel van de stad om een goed overzicht te krijgen (en het wereldberoemde plaatje te kunnen schieten). In 1420 is met de bouw van de stad begonnen en het zou bewoond blijven tot aan de Spaande verovering in 1532. Dat is dus niet erg lang. Waarom de stad uiteindelijk is verlaten is niet bekend, want de Spanjaarden hebben de stad nooit ontdekt. Waarschijnlijk door ziektes. Wat de functie van de stad, die op een zo ontoegankelijke plaats ligt, is ook niet duidelijk, maar het was waarschijnlijk een buitenverblijf voor de hooggeplaatsten. De stad is omringt met terrassen die die enerzijds bedoeld waren om gewassen te verbouwen, maar met name ook ter borging/versteviging van de stad. Een andere theorie is dat de stad belangrijk was voor de toegang tot coca bladeren die vooral in de jungle groeien. De stad is pas in 1911 herontdekt en na een publicatie in National Geographic in 1913 werd de stad wereldberoemd en sinds 1983 op de Unesco lijst. 

Eenmaal boven hebben we een adembenemend zicht op de stad en de haar omringende bergen en dat alles in de stralende zon. Wat een voorrecht om dit te mogen aanschouwen; daar word je gewoon even stil van. Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht dalen we langzaam af en neemt Danny ons mee door een reis in de tijd: de steengroeve, de tempel en waka, de scholen voor jongens en de aparte voor de meisjes, de werkplaatsen, het paleis, de woningen en de opslagplaatsen. Er is een grote open ruimte met 2 monolieten voor ceremoniële gebeurtenissen. De monolieten staan niet langer overeind; niet door de tand des tijds, maar doordat de Spaanse Koning Juan Carlos in de vorige eeuw Machu Picchu per helikopter heeft bezocht. Ongelofelijk.

Aan het einde van ons bezoek begint het zachtjes te regenen en worden de rijen boor de toegangspoorten langer. Wij hebben het geluk dat we al redelijk in de buurt zaten, want er worden ook dagtrips vanuit Cuzco georganiseerd. Na ons bezoek hebben we een late lunch en kunnen we nog lekker nagenieten van deze indrukwekkende stad, terwijl het inmiddels keihard regent. Wat hebben we weer mazzel. 

Machu Picchu is  de laatste archeologische site die we in Peru bezoeken en wat een manier om het af te sluiten. Een absoluut hoogtepunt en ook weer terecht op onze bucketlist. De laatste dagen in Peru zijn vooral reisdagen.