Dag 8 - Amazone - Lima - Arequipa

Vanochtend op tijd op, omdat de koffers om 7:30 klaar moesten staan. Gelukkig is het grootste deel van de kleding (een soort van) droog. Of mijn schoenen ooit nog droog worden is zeer de vraag. De boot is terug naar Iquitos gevaren en was aangemeerd aan een heuse terminal. Van daar in de busjes en Inquitos in. Eerder heb ik al aangegeven dat Iquitos een eiland is. Wat we vandaag hebben geleerd is dat er inmiddels een brug is gebouwd met het vaste land, het begin van de snelweg naar het drielandenpunt met Colombia en Brazilië. En het is ook echt het begin, want aan de andere oever stopt de weg abrupt en gaat over in een onverharde weg (na de regen van gisteren: modderpad). Wanneer de rest wordt gebouwd is de grote vraag.

Daarna hebben we opvang voor dieren bezocht. Het zijn vooral dieren die gewond zijn, uit de handen van de illegale handel zijn gered of nog hele jonge dieren. Deze organisatie verzorgt de dieren en laat ze stapje voor stapje wennen weer zelfstandig te worden met als doel om ze uiteindelijk terug in de natuur te brengen. Er zijn zeekoeien, kaaimannen, miereneters, luiaards, schildpadden, vogels en apen. Veruit het meest indrukwekkend waren de 3 arapaima gigas, een van de grootste riviervissen ter wereld. Wat een kanjers en ook lekker, want hebben deze (nou ja niet deze natuurlijk, maar een van zijn soortgenoten) ook gegeten.

Daarna naar de airport waar de service van de boot crew weer super was en we hoefde eigenlijk alleen ons paspoort maar te laten zien en de rest werd geregeld. We vliegen vandaag van het uiterste noorden naar het uiterste zuiden van Peru: Arequipa. De LA2237 vertrok in plaats van om 14:20  een half uurtje later en bracht ons in anderhalf uur terug naar Lima. Daar moesten we overstappen op de LA2117 die om 18:30 naar Arequipa zou moeten vertrekken. Ook die vertrok ruim 40 minuten later. De airport van Lima is niet zo groot en het was giga druk, waarschijnlijk met mensen die net voor de Kerst naar familie gingen. Het was chaotisch (3 gatewijzigingen in een uur), warm en benauwd en de kakofonie van geluiden was enorm. Wat daarbij niet helpt is dat het hier nationale sport lijkt te zijn om zo luid mogelijk te telefoneren en dan het liefst op de speaker. Of een film kijken op je telefoon, met geluid, maar zonder koptelefoon. Ik kan me daar enorm aan storen; Guus kan zich daar beter van afsluiten. De vlucht zelf duurde iets meer dan een uurtje.

Arequipa is de 2e grote stad van Peru en Ligt op ruim 2.000 meter boven de zeespiegel. Kunnen we alvast een beetje aan de hoogte wennen. Het is gesticht door de Spanjaarden en wordt de witte stad genoemd. De geschiedenis is onduidelijk of dat een verwijzing is naar de blanke Spanjaarden of de steensoort die is gebruikt. Ook in Arequipa was het druk en uiteindelijk waren we rond 21:30 in het hotel dat in het centrum ligt. Ons hotel, Cirqa, is een oud klooster dat in 1540 is ontstaan. De originele architectuur is in stand gehouden en de moderne faciliteiten zijn aangebracht door een glazen binnenconstructie. Heel bijzonder. 
Nog even wat gegeten en daarna was het wel klaar.